Definisi cukai subjek
Cukai subjek ialah cukai yang berasal daripada pembayar cukai individu atau pembayar cukai. Pembayar cukai individu yang telah mempunyai NPWP (Nombor Pengenalan Pembayar Cukai) sebagai keperluan pentadbiran untuk memenuhi hak dan kewajipan cukai mereka.
Pada asasnya, setiap warganegara mempunyai kewajipan cukai dan wajib membayar cukai. Sekiranya pembayar cukai (WP) tidak menunaikan kewajipan cukainya, boleh dikatakan pembayar cukai telah melanggar undang-undang dan boleh dikenakan hukuman.
Contoh cukai subjektif ialah cukai pendapatan atau PPh. Cukai pendapatan dikenakan ke atas pendapatan atau pendapatan yang diperoleh oleh pembayar cukai (WP) untuk tahun cukai. Cukai pendapatan (PPh) secara amnya dikenakan ke atas pembayar cukai yang memperoleh nilai ekonomi tambahan daripada pendapatan mereka.
Secara umumnya jenis PPh terbahagi kepada Perkara 21 PPh, Perkara 15 PPh, Perkara 22 PPh dan Perkara 23 PPh, setiap PPh ini mempunyai peraturan dan kadar cukai yang berbeza.
Pada asasnya, cukai subjektif ini memberi tumpuan kepada kutipan cukai dengan pembayar cukai sebagai badan utama. Ini adalah selaras dengan peruntukan Undang-undang Percukaian untuk menentukan subjek yang dikenakan cukai.
Amaun cukai subjektif ini dipengaruhi oleh keadaan peribadi pembayar cukai subjek. Perunding Cukai BSD adalah penyelesaian yang tepat untuk semua masalah cukai yang anda perlukan dengan mudah.
Setiap warganegara yang telah mematuhi peraturan wajib membayar cukai ini.
Isu percukaian
Subjek cukai ini adalah seperti berikut:
1. Ibu pejabat tetap (TETAPI)
Satu lagi kategori yang termasuk dalam subjek cukai ialah pertubuhan tetap atau pertubuhan tetap. Badan usaha tetap adalah badan atau perusahaan yang didirikan oleh individu atau kelompok yang tidak bermastautin di Indonesia dan tidak mempunyai lokasi langsung di Indonesia, tetapi terus melakukan kegiatan ekonomi dan memperoleh pendapatan dari kegiatan tersebut.
2. Badan syarikat
Perwakilan atau syarikat adalah cukai mental kedua. Badan korporat adalah organisasi, institusi atau syarikat yang memperoleh pendapatan di Indonesia.
Walau bagaimanapun, ini tidak terpakai kepada entiti bukan untung dan entiti atau syarikat lain yang dibiayai oleh kerajaan menggunakan APBN atau APBD.
3. Waris
Harta pusaka ialah harta yang diberikan oleh pewasiat kemudian diberikan kepada ahli waris. Waris hendaklah membayar cukai ke atas harta pusaka yang diterimanya sebelum membahagikan harta pusaka.
Kewajipan membayar cukai kepada waris bermula sebelum pembahagian dan berterusan sehingga pembahagian harta pusaka. Segala beban cukai hendaklah ditanggung oleh waris sebagai salah seorang pembayar cukai.
4. Individu
Seseorang adalah salah seorang pembayar cukai yang mempunyai aktiviti ekonomi dalam negara dan memperoleh pendapatan peribadi. Ini terpakai kepada warga asing atau warganegara Indonesia yang bekerja dan berpendapatan di negara ini.
Contoh cukai subjek
Di bawah ialah contoh satu jenis cukai mental, iaitu:
1. Cukai pendapatan, Perkara 21
Dalam Perkara 21, kutipan cukai pendapatan termasuk upah, komisen, yuran, gaji, dsb. Jelas bahawa kadar cukai 21pph adalah berbeza bagi mereka yang mempunyai kad NPWP dan mereka yang tidak mempunyai kad NPWP mereka.
2. Cukai pendapatan, Perkara 15
Dalam klasifikasi cukai pendapatan Perkara 15, mengambil kira kadar cukai khas untuk industri perkapalan, industri insurans asing dan industri penerbangan antarabangsa, ia digunakan untuk orang asli atau komersial.
3. Cukai pendapatan, Perkara 22
Perkara 22: Jenis cukai pendapatan ialah cukai yang dikutip daripada aktiviti import atau pembelian barang mewah oleh pembayar cukai.
4. Cukai pendapatan, Perkara 23
Kedua ialah Cukai Pendapatan Seksyen 23 iaitu cukai yang dikenakan ke atas aktiviti seperti sewa, urus niaga dividen, faedah, royalti, hadiah, insentif dll.
Di samping itu, Perkara 23 Cukai Pendapatan telah dikenakan bagi penggunaan aset hartanah seperti bangunan, pembinaan dan tanah.
Perbezaan antara cukai langsung dan tidak langsung
Pada asasnya, undang-undang cukai subjektif memberi tumpuan kepada memungut pembayar cukai itu sendiri (subjek) sebagai perkara di bawah undang-undang dan kemudian menentukan jenis cukai yang akan dikutip.
Contoh setiap jenis cukai iaitu dari segi cukai objektif seperti VAT, PBB, dan PPnBM. Manakala contoh cukai mental ialah PPh Perkara 21, PPh Perkara 15, PPh Perkara 22 dan PPh Perkara 23.
Objek yang dikehendaki ialah objek, keadaan, perbuatan atau peristiwa yang boleh menyebabkan liabiliti cukai. yang kemudiannya diwakilkan kepada subjek, tanpa bertanya sama ada subjek itu tinggal di Indonesia atau di luar negara.
Dari segi hak input, pengenaan cukai objektif mengikut peruntukan yang berkuat kuasa dalam undang-undang.
Berdasarkan kriteria pendapatan berikut:
- Seseorang atau entiti perniagaan yang menggunakan objek bercukai.
- Kos berkaitan pemindahan aset dari Indonesia ke negara lain.
- Mengenakan cukai ke atas kekayaan, barangan mewah atau harta di negara lain.
Berbeza dengan cukai objektif, cukai subjektif ialah levi yang berasal daripada individu dan ditentukan dengan menggunakan NPWP sebagai keperluan pentadbiran untuk menguatkuasakan hak dan kewajipan cukai mereka sebagai pembayar cukai.
